Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Taraxacum autumnale & Scleranthus annuus

fotò
fotò
Pisso-chin(-d'autouno)

Taraxacum autumnale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Nom en français : Pissenlit d'Automne.

Descripcioun :
Li flour d'aquéu pisso-chin sorton dóu tèms di plueio d'autouno. Fai de rouseto de fueio contro lou sòu e qu'an touto formo. Se destrìo dis àutri pisso-chin que li bratèio de la flour coumpausado soun proun banarudo, emé un larjo bord roso o palinous (seiciounSCARIOSA ).

Usanço :
Emai siegue pas lou mai coumun e peréu un pau pichot, se pòu retrouba dins l'ensalado champanello.

Port :
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Autouno - Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 100 m
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello

Liò : Tepiero seco
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Pancaro entresigna
Ref. sc. : Taraxacum autumnale Castagne, 1845 (= Taraxacum minimum, 1869 (V.Brig. ex Guss.) N.Terracc. )

fotò
fotò
Gnavello(-de-l'an)

Scleranthus annuus

Caryophyllaceae

Nom en français : Gnavelle annuelle.

Descripcioun :
Aquelo planto, proun ramificado, se tirasso sus la sablo e lis endré trepeja. Sus si tijo se podon vèire uno à dos bando de péu crespu. Li fueio soun redo e en long. Li flour, verdo, soun pas bèn grosso e fan d'enflourejado agroumelado. La subsp. presentado eici, emé de flour gaire duberto e que trachis dins li mitan primàri, ié dison polycarpos. Coumpara emé la gnavello-renadivo.

Usanço :
Fai partido dóu group (38 meno) de flour dicho "de Bach". Ramenten que lou mege, Dr Edward Bach (1886-1936), adoubè de poutingo de flour que dèvon "armounisa l'equilibre epsichique de la persouno". La gnavello permetrié de prendre de decisioun. En Poulougno, au siècle passa s'acampavo li babo de vermèu (Coccus Polonicus) que reston sus li racino pèr n'en faire un coulourant rouge.

Port : Erbo
Taio : 2 à 20 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Scleranthus
Famiho : Caryophyllaceae


Ordre : Caryophyllales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Mai à setèmbre

Liò : Tepiero sablouso - Sablo - Trepadou - Terraire safrous
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Scleranthus annuus L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RR
ges
CC
RR
R
C
RR
ges

Taraxacum autumnale & Scleranthus annuus

R
C
ges
C
RR
ges
RR
ges

Coumpara Pisso-chin(-d'autouno) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Gnavello(-de-l'an) emé uno autro planto

fotò